زمینه و هدف: با توجه به اینکه میزان تلفات در کشورمان 51 درصد در صحنه ی تصادف و 49 درصد در حین انتقال از صحنه ی تصادف به بیمارستان را به خود اختصاص می دهد؛ لذا انجام پژوهش مذکور ضروری به نظر می رسد. هدف از این پژوهش، ارائه ی الگوی مناسب مدیریت صحنه ی تصادف با تأکید بر کاهش تلفات پس از سانحه می باشد. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نوع، تحلیلی و توصیفی است. اطلاعات موردنظر از طریق انجام مطالعات میدانی و مصاحبه با خبرگان حوزه ی مدیریت صحنه تصادف و سوانح و تهیه و تکمیل پرسش نامه استخراج شد. جامعه و نمونه ی آماری این پژوهش، تعداد 56 نفر از خبرگان حوزه ی ایمنی و سلامت کشور می باشند. در تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از پژوهش برای طبیعی بودن متغیرها از آزمون کولموگروف – اسیمرنوف برای تأثیر گذاری و برای آزمون معنی داربودن متغیرها و عوامل از آزمون t و همچنین برای نکوئی مدل از آزمون 2smart pls استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که نه عامل در مدیریت صحنه ی تصادف تأثیر گذار هستند که عبارتند از: مدیریت واحد، زیرساخت های واحد و یکپارچه، آموزش و احساس مسئولیت در استفاده از تجهیزات مدرن، نظارت و مدیریت زمان، مسئولیت قانونی بر اساس شیوه نامه، سیاست گذاری، آمایش و مانور مشترک، مدیریت راهبردی، تعامل و اطلاع رسانی. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، عوامل دارای اولویت عبارتند از مدیریت واحد، آموزش و احساس مسئولیت و زیرساخت های واحد و یکپارچه. همچنین آخرین اولویت و یا به تعبیر دیگر کمترین اولویت در پژوهش پیشِ رو، مسئولیت قانونی بر اساس شیوه نامه می باشد.